De classis Rotterdam heeft in haar vergadering de kerken Rotterdam-Zuid en Rotterdam-Alexanderpolder vermaand. De twee kerken van Rotterdam hebben de ambten opengesteld voor vrouwen. Die besluiten zijn niet in overeenstemming met het bestaande kerkelijke beleid waarbij de ambten uitsluitend zijn toebedeeld aan mannen. Kerken die ambten openstellen handelen niet overeenkomstig het bestaande beleid. Het valt niet te ontkennen dat besluiten van kerkenraden om de ambten toch open te stellen voor vrouwen de spanningen binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken niet doen afnemen, maar eerder escalerend lijken te werken. Dat zegt vervolgens nog niks over de motieven en onderbouwing van deze besluiten.

D66 wil, bij monde van Lisa van Ginneken, dat de net aangetreden minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, Piet Adema van de ChristenUnie, zijn steun voor het manifest tegen de te wijzigen genderwet intrekt. Het argument daarvoor is dat het door Adema onderschreven manifest zich uitspreekt tegen het wetsvoorstel over het wijzigen van de transwet en daarmee ingaat tegen het kabinetsbeleid. Dat is op z'n minst merkwaardig.

Dr. C.P. de Boer is in zijn lezing ‘Blijven we samen belijden, of gaan we alleen samen praten?’, die hij onlangs hield tijdens bijeenkomsten van het Christelijk Gereformeerd Beraad, nogal suggestief en daarmee misleidend. Het betoog lijkt erop gericht aan te tonen dat het thema vrouw en ambt niet slechts verschil van interpretatie is, maar vooral vrijzinnigheid blootlegt; een bijbeluitleg die het Schriftgezag terzijde stelt en een Schriftverstaan weergeeft dat in strijd is met Gods Woord en het belijden van de kerk. De discussie over vrouw en ambt is dan geen onschuldige discussie, maar is een uiting van het binnendringen van vrijzinnigheid en dwaalleer. Om aan te tonen dat hiervan sprake zou zijn, confronteert De Boer zijn toehoorders met opvattingen van een tweetal Christelijke Gereformeerde predikanten, dr. Loonstra en ds Mijnders.

Het Christelijk Gereformeerd Beraad maakt er behoorlijk werk van om kerkenraden inhoudelijk en praktisch toe te rusten in kerkrecht, hermeneutische en exegetische achtergronden inzake het thema van de vrouw in het ambt. Op zichzelf hoeft er niks op tegen te zijn dat er geprobeerd wordt om kerkenraden toe te rusten, ook niet als het gaat om het thema van de vrouw in ambt. Evenmin is bezwaarlijk dat die toerusting er vooral op gericht lijkt om nakoming van synodebesluiten na te streven. Wanneer de overtuiging bestaat dat het recent genomen synodebesluit met betrekking tot het thema vrouw in het ambt voor vast en bondig moet worden gehouden, omdat het besluit overeenstemt met Schrift, belijdenis en kerkorde, is er zelfs enig begrip op te brengen voor deze toerusting. Het betekent niet dat daarop geen kritiek te geven is, maar er mag worden uitgegaan van zuivere motieven en goede bedoelingen.