Er is de nodige beroering in de samenleving over de uitzonderingspositie die kerken hebben vanwege op hen van toepassing zijnde grondrechten. Door die uitzonderingspositie kan de overheid niet zomaar beperkende maatregelen opleggen om het coronavirus te bestrijden. In feite kan de overheid niet veel meer doen dan dringende adviezen te geven. Vervolgens is het aan de kerken zelf om te bepalen of zij zich aan die adviezen houden. 

Je vraagt je af wat de bedoeling is van ds Uitslag zijn recente tweet waarin hij zich hardop afvraagt of het virus toch niet minder ernstig is als door de overheid wordt voorgespiegeld. Dat er vragen zijn te stellen over het coronavirus ligt op zich voor de hand. Dat geldt ook voor het door de overheid gevoerde overheidsbeleid ter bestrijding van het coronavirus. Op zichzelf is daar niet zoveel mis mee. Problematischer wordt het als iemand met een bepaald gezag of specifieke functie een suggestieve Twittervraag opwerpt.

Opnieuw heeft stichting Viruswaarheid een kort geding tegen de overheid verloren. Inmiddels hebben de nodige kort gedingen plaatsgevonden zonder dat Viruswaarheid echt potten heeft kunnen breken. Ook nu is dat het geval. Viruswaarheid vorderde in kort geding afgifte van bewijsstukken op grond van artikel 843a Rv. Aan deze zogenaamde exhibitieplicht zijn wettelijke vereisten verbonden waaraan moet worden voldaan om de vordering toegewezen te krijgen.

Eerst op Twitter en later in het Nederlands Dagblad breekt advocaat en politicus Don Ceder een lans voor het stoppen van de schuldenindustrie.

De voorzieningenrechter van de rechtbank Midden-Nederland deed op 24 augustus 2020 uitspraak in een kwestie waarbij kopers duidelijkheid wensten over de eigendomsvraag van een door hen gekochte perceel. Uit het kort geding vonnis blijkt dat aan het verkrijgen van die duidelijkheid in kort geding de nodige haken en ogen zitten.

Hoogleraren staatsrecht weten het zeker, de uitspraak van de Voorzieningenrechter klopt niet, want ze behoort de mondkapjes te toetsen aan de wet, zo blijkt uit een artikel in Tubantia. Volgens deze hooggeleerde heren durfde de Voorzieningenrechter dat niet aan, ‘want dan staat het hele land op de achterste benen’.

Naar aanleiding van mijn bijdrage over beroepsethiek van advocaten, werd de vraag opgeworpen hoe het mogelijk is dat misdadigers door advocaten worden verdedigd. Een begrijpelijke vraag. Toch ligt in de vraag ook het misverstand besloten. Punt is dat advocaten geen misdadigers verdedigen, maar verdachten. Dat verklaart waarom advocaten in het strafrecht mensen van allerlei pluimage verdedigen.

Het is schrikken als in de media wordt bericht dat er strafrechtadvocaten zouden zijn die in strijd handelen met de regels en normen schenden waaraan zij gebonden zijn. En natuurlijk staat voorop dat ook deze advocaten onschuldig zijn totdat het tegendeel is bewezen. Bovendien mag ook niet uit het oog verloren raken dat de beschuldigingen ook niet helemaal uit onverdachte hoek komen. Het Openbaar Ministerie is de boodschapper van dit slechte nieuws en hij kan daarbij zelfs een eigenbelang hebben. Het Openbaar Ministerie is immers partij in een strafzaak.

Onlangs verscheen via Facebook een bericht dat de gemeente Dronten haar gemeentegrond terugvordert die bewoners in gebruik hebben genomen. Kennelijk hebben bewoners hun tuin wat vergroot door een stuk gemeentegrond erbij te betrekken. Zoiets kan per ongeluk gebeuren, maar natuurlijk even goed bewust. Hoe dat ook zij, als iemand al jarenlang de gemeentegrond gebruikt, kan het wel verrassend zijn als de gemeente ineens aanspraak maakt op haar eigendom. 

Afgelopen vrijdag deed de kantonrechter als voorzieningenrechter van de rechtbank Gelderland uitspraak in een door Vitesse aangespannen kort geding. In de kern van de zaak komt het erop neer dat - kort en ongenuanceerd gezegd - Vitesse haar voetbalstadion huurt. Als gevolg echter van het coronavirus kan Vitesse de overeengekomen huurverplichtingen niet langer nakomen.