Een ‘unicum’ noemt ds Den Butter in het Reformatorisch Dagblad van 11 juli 2023 het besluit van de Particuliere Synode van het Westen van de Christelijke Gereformeerde Kerken om zelf de samenwerkingsgemeente te Hilversum te vermanen en deputaten ex artikel 49 K.O. op te dragen dit besluit uit voeren. Hieronder zal aangetoond worden dat dit PS besluit nietig is, omdat het PS besluit in strijd is met het kerkrecht, de kerkorde, maar ook in strijd met de beginselen van gereformeerd kerkrecht.

In de vorige Vrije-Interpretatie is geconcludeerd dat het besluit, van de Particuliere Synode van het Westen van de Christelijke Gereformeerde Kerken van 5 juli 2023 om deputaten 49 K.O. op te dragen het besluit van 29 juni 2022  namens haar uit te voeren door de samenwerkingsgemeente Hilversum te vermanen, nietig is. Op de vorige Vrije-Interpretatie is uiterst kritisch gereageerd, maar zonder enige onderbouwing van die kritiek, ondanks herhaald aandringen om die felle kritiek met feiten te onderbouwen.

Op 19 juli 1773 wordt door negen predikanten uit de negen ‘protestantse’ provincies (Noord Brabant en Zuid Limburg ontbreken) verklaard ‘wij getuigen met onderteekening onzer handen’ dat zij ‘met alle nauwkeurigheid hebben toegezien, dat in deze nieuwe berijming niets mogte voorkomen eenigszins strijdig met de aangenomene leer der Gereformeerde Kerken, zooals die naar Gods Woord in den Heidelbergschen Catechismus, de Belijdenisse des Geloofs en de Canones van de Synode Nationaal, te Dordrecht in de jaaren 1618 en 1619 gehouden, vervat is; gelijk wij ook in gemoede verklaaren dat in deze berijming niets gevonden wordt in het allerminst afwijkende van de bovengemelde Formulieren van eenigheid’.