Naar aanleiding van de blogs ‘Eigenmachtig optreden’ en 'Declaratoir' kwam er enkele weken na publicatie onverwachts een schriftelijke reactie waarin geprobeerd wordt het besluit van 5 juli 2023 van de Particuliere Synode van het Westen van de Christelijke Gereformeerde Kerken om zelf de samenwerkingsgemeente van Hilversum te vermanen  als kerkrechtelijk juist en aanvaardbaar te rechtvaardigen. De kerkrechtelijke onderbouwing overtuigt echter niet.

Naar aanleiding van de vorige Vrije-Interpretatie over het weigeren door de classis Den Haag van de geloofsbrieven van de plaatselijke Christelijke Gereformeerde Kerk, Zoetermeer, kwamen er verschillende reacties. Sommige van die reacties betwisten de inhoud van het blog dat sprake is van een onbevoegd besluit. Als tegenargumenten werden daarbij naar voren gebracht dat er in het kerkrecht bewust weinig is geregeld, zodat de kerken ruimte hebben om zelf oplossingen te zoeken voor voorkomende gevallen.

Op 30 augustus jongstleden heeft de classis Den Haag van de Christelijke Gereformeerde Kerken onder meer het besluitgenomen “dat de band tussen de kerk van Zoetermeer en de classis gedurende de voornoemde impasse wordt opgeschort door vooralsnog de geloofsbrieven van de kerk van Zoetermeer niet meer te aanvaarden en de ambtsdragers uit de kerk van Zoetermeer derhalve vooralsnog niet met last en macht te kunnen toelaten als afgevaardigden op de classisvergadering, tot de generale synode 2024 heeft besloten inzake de revisieverzoeken ‘vrouw en ambt’, dan wel tenzij de kerkenraad op zijn besluit terugkomt”. Het besluit is in strijd met de kerkorde en in strijd is met de beginselen van gereformeerd kerkrecht en het betreft daarom dan ook een nietig besluit.