In eerdere Vrije-Interpretaties is er voor gepleit dat de ChristenUnie niet zomaar uit het kabinet zou moeten stappen, maar al het mogelijke moet doen, vanuit de boezem van het kabinet, om het land te dienen, zonder dat dit ten koste mag gaan van de menselijke maat, de rechtsstaat en een dienende overheid. Inmiddels lijkt het erop dat de grenzen voor de ChristenUnie zijn bereikt nu premier Rutte geëist heeft dat alle regeringspartijen akkoord moeten gaan met een beperking van het aantal kinderen dat uit oorlogsgebied naar Nederland mag komen. Vluchtelingen die hier al zijn, mogen dan niet meer hun partners en kinderen laten komen als het quotum van tweehonderd per maand is bereikt. Eisen van de premier die voor de ChristenUnie ongetwijfeld onaanvaardbaar zijn.
Compromisbereidheid
Afgaande op de mediaberichten heeft de ChristenUnie compromisbereidheid getoond door open te staan voor verstrekkende en controversiële maatregelen om de migratie te beperken. Zo zou de ChristenUnie bereid zijn om in te stemmen met de invoering van een ‘tweestatusstelsel’, waarin onderscheid wordt gemaakt tussen mensen die bijvoorbeeld vluchten om vervolging omwille van hun geaardheid of geloof en zij die een oorlog ontvluchten. Ook zou de ChristenUnie bereid zijn akkoord te gaan met een maatregel die kansarme asielzoekers, dat zijn asielzoekers die uit ‘veilige landen’ komen, zoals Marokko, veel minder lang recht op juridische bijstand hebben. Op zichzelf schuren die maatregelen al aan de menselijke maat en de rechtsstaat. Het ‘tweestatusstelsel’ is tot op zekere hoogte een variant op de eerdere ‘nareismaatregel’ van het kabinet, die de Raad van State onrechtmatig oordeelde. Met de ‘tweestatusstelsel’ is het mogelijk om bepaalde statushouders niet meer in aanmerking te laten komen voor gezinshereniging waardoor het aantal asielzoekers kan worden teruggebracht. De EU-Gezinsherenigingsrichtlijn maakt het mogelijk om dit onderscheid te maken, omdat de richtlijn niet voorziet in een recht op gezinshereniging voor statushouders met subsidiaire bescherming. Het kabinet beoogt hiermee om gezinshereniging van bijvoorbeeld oorlogsvluchtelingen tegen te gaan. Net als de eerdere nareismaatregel schuurt deze maatregel met bijvoorbeeld het VN-Kinderrechtenverdrag, voor zover zij daarmee niet in strijd is. De beperking van gezinshereniging is namelijk niet in het belang van het kind. Bovendien moeten gezinshereniging aanvragen tot gezinshereniging, op basis van het VN-Kinderrechtenverdrag, met welwillendheid, menselijkheid en spoed te behandelen. Daarvan is met de voorgestelde kabinetsmaatregelen uiteraard geen sprake. Door toch bereid te zijn om deze maatregel te steunen, toont de ChristenUnie haar bereidheid om regeringsverantwoordelijkheid te nemen, zelfs als die maatregel indruist tegen de eigen overtuiging. Datzelfde geldt voor het voorstel om het recht op rechtsbijstand voor bepaalde groepen asielzoekers in te perken. Rechtsbijstand is erop gericht dat de juridische procedure zorgvuldig verloopt. Het is, in het kader van de rechtsstaat, kwestieus dat het inperken van de migrantenstroom gepaard gaat met het inperken van het recht op rechtsbijstand. Vanuit het ChristenUnie perspectief vermoedelijk geen maatregel die zomaar uit haar koker zou komen.
Onaanvaardbaar
Al met al moeilijke maatregelen die vooral tegemoetkomen aan de wensen van de VVD om de migrantenstroom rigoureus in te perken. Die inperking van de immigratiestroom is niet alleen noodzakelijk, omdat er teveel immigranten Nederland binnenkomen, maar ook omdat die inperking electoraal in het belang is van de VVD. Dat de asielketen vastloopt, wordt niet alleen veroorzaakt door een te hoge instroom, maar ook doordat er onvoldoende bereidheid is om voldoende financiële middelen beschikbaar te stellen. Desondanks heeft de ChristenUnie zich coöperatief opgesteld en meegewerkt aan een compromis. Het is dan ook onaanvaardbaar dat premier Rutte eist dat alle regeringspartijen akkoord gaan met een beperking van het aantal kinderen dat uit oorlogsgebied naar Nederland mag komen, terwijl er een quotum van tweehonderd per maand op gezinshereniging zou moeten worden gehanteerd voor vluchtelingen die hier al zijn. Daarmee provoceert de minister-president de ChristenUnie en vermoedelijk ook D66. Van de ChristenUnie wordt al veel gevraagd op migratiebeleid, maar met de extra eisen die Rutte nu ineens stelt, wordt zij overvraagd. Bovendien zijn die extra eisen van de premier zo onrechtvaardig dat de ChristenUnie hier een streep moet trekken. De aanvullende eisen van de VVD zijn niet in overeenstemming met de menselijke maat, redenen waarom de ChristenUnie zich daartegen terecht verzet en blijft verzetten. Zij schaadt haar eigen geloofwaardigheid en de menselijke waardigheid van vluchtelingen die in ons land asiel zoeken, zodat het een kabinetscrisis waard is. Daarom moet de ChristenUnie haar rug recht houden; dat is in het belang van de rechten van de vluchtelingen en in haar eigenbelang, omdat haar geloofwaardigheid op het spel staat. Alle reden dus om de steun aan dit kabinet op te zeggen als de extra maatregelen niet van tafel gaan.